خستگی و باز خستگی.....

در لغت نامه ی دهخدا خستگی را به معنای جراحت، ریش،قرح،کلم و جرح بیان کرده است. سراغ لغت نامه ی معین هم که برویمخستگی را زخم و جراحت و رنجیده بودن از کار زیاد معنا نموده است.به عبارتی اگر دقت کنیم خستگی معناهایی دارد که باید به ذهن گوینده ی آن نگاه کرد تا معنایش به ذهنمان متبادر گردد.

در اشعار شاعران کشورمان هم از خستگی در معانی مختلفی به کار گرفته شده است و چقدر زیبا قیصر امین پور می گوید:

خسته ام از این کویر ، این کویر کور و پیر

                            این هبوط بی دلیل ، این سقوط ناگزیر

آسمان بی هدف ، بادهای بی طرف

                            ابرهای سر به راه ، بیدهای سر به زیر

ای نظاره ی شگفت ، ای نگاه ناگهان

                            ای هماره در نظر ، ای هنوز بی نظیر !

آیه آیه ات صریح ، سوره سوره ات فصیح

                            مثل خطی از هبوط ، مثل سطری از کویر

مثل شعر ناگهان ، مثل گریه بی امان

                            مثل لحظه های وحی ، اجتناب ناپذیر

ای مسافر غریب ، در دیار خویشتن

                           با تو آشنا شدم ، با تو در همین مسیر

از کویر سوت و کور، تا مرا صدا زدی

                          دیدمت ولی چه دور ! دیدمت ولی چه دیر

این تویی در آن طرف ، پشت میله ها رها

                          این منم در این طرف ، پشت میله ها اسیر

دست خسته ی مرا ، مثل کودکی بگیر

                           با خودت مرا ببر ، خسته ام از این کویر

و خدا بخرد تمام خستگی هایم را.....